Günlük deneyimlerimiz, hayal ettiklerimizden farklıdır: Farklı gerçekliğimiz, bizim üretimimizdir. Bu nedenle bizler günlük üretimimizle değil, hayal ettiklerimizle tarafızdır; bu taraflılık bizi, sanat ve edebiyat yapmaya yöneltir.
Esat Korkmaz
Öyleyse zâhir dünyada, yani ışık ve ısı saçarak kendini tüketen âlemde, bir gerçeklik eksikliği vardır. Eksikliği gidermek için bir çaba içine girdiğimizde, sanat ve edebiyat bir ihtiyaç olarak gündem alır; eksikli hakikati tedavi edici bir unsurdur artık sanat ve edebiyat.
Kültürel dünyada her şey bir yanılsamadır ama sanata ve edebiyata gelince sanat ve edebiyat, tedavi edici kurtarıcı bir yanılsamadır. Bu anlamda sanat ve edebiyat, insan gelişimi için olmazsa olmaz bir araçtır; insanın içkin yanının gebe kalmasıyla dünyaya gelen bir harikadır. Demek ki gündelik bilinç, yanlışla aşılanmaya mahkûmdur.
Yanlışla aşılanmaya -Dur! diyebilmek için, doğduğu, emzirildiği sınıfsal ihtiyaç alnını terk edemez Alevilik; terk ederse eğer, gündelik yaşamda boşuna arar kendini, çünkü yoktur. Kendini bulamayınca da gündelik yaşamını, tarihin dışına yerleştirir, bugün olduğu gibi.
