Ne yapar insan sırtından bıçaklandığında? Susar mı? İçine mi gömülür? Belki de kaçar. Hiç beklemediğimiz kişilerle yabancı yollarda kesişir hayatlarımız. Bütün mesele o sihirli anda neler hissedeceğimizle ilgilidir. Susar mıyız? İçimize mi gömülürüz? Belki de kaçarız.
Öyle sudan sebeplerle kırılmaktan bahsetmiyorum. Sezar’ın kırılgan mahremiyetine dönüşen güçlü kalesinin hikayesi benim ilgilendiğim. “Mutlu anlara neden düşman?” zor zamanların ağır aksak ilerleyen zamanı dedirten kırılganlıklar. İç içe geçmiş karman çorman bir dünyanın kaderini değiştirmiş Dona Marina’dan bahsediyorum mesela. Onun Meksika halkı tarafından yüzyıllarca nasıl anıldığından. Dudakları esarete açılan kapılardan binlerce öyküyü tarihe hapsedip Meksika’yı nasıl peşkeş çektiğinden.
Yaşanılan her anın sıcak bir iklimidir çoğu zaman kırılganlık. Öfkeye dönüşebilir sevgiden aldığı cesareti kullanarak. İnsanın doğası üzerinde yadsınamaz bir tahakkümü vardır. Tutkuyu, ihtirası, korkuyu ve öfkeyi ortaya çıkarır. Oysa insanı asıl etkileyen yanı geçmek bilmeyen soru nöbetleriyle baş başa bırakmasıdır. Gözü dönmüş sorularla abluka altına alınırsınız. Yıkılmış enkazı toplarken hayali sembollerin birer birer toz duman olduğunu görmek ıslatır kirpiklerinizi. Evet… Her şey hayali sembollermiş diye mırıldanırsınız göçük altında. Gerçekler ruhu dürtmüştür ve tarihe armağan bırakılan sözler kalır dünyaya. “Sen de mi Brütüs?”' veya Dona Marina’nın isminden türetilen Meksika dilinde hain anlamına gelen'“Malinchista” gibi.
Geriye ne kaldığıyla ilgili yazılan şiirlerin çoğu “Bir Zamanlar” diye başlar. Sonra da sözcük mezarlığına yollanır. Duygular kılık değiştirip durur. O başka bir ülkede yaşamaya başlar, siz kendi gurbetinizde kalırsınız. Aranızda büyük bir kırılganlık denizi. Gel-gitlerle yaratılan anaforların baş döndürücü kararsızlıkları. Sevgiliye, ülkeye, arkadaşa gider gelir alıcısı olmayan mektuplar. Ve dilinizden hüzünle dökülen kelimeler.
Sezar’dan “ Ah Brütüs, ben hayatımı değil arkadaşımı kaybettim.”
Meksika halkından “ Ah Dona Marina, ülkemi değil düşlerimi' çaldın.''''
Desdemona’dan “ Ah Othello , ben hayatımı değil aşkımı kaybettim.” diyen hüzünlü kelimeler.
Ne yapar insan sırtından bıçaklandığında?