Tüyler ürperten haberlerle uyuyoruz ve irkiltici haberlerle uyanıyoruz!  Gün, şiddet haberleriyle başlıyor ve şiddet haberleriyle bitiyor! Bir zulüm iklimi, kasıp kavuruyor memleketi. Günlerdir hepimizin eli yüreğindeydi. Yarabbim, ne olur o güzel kızımız sağ salim bulunsun, diyorduk. Ah, lanet olsun sana zalim dünya! Küçücük kızımız da gömüldü toprağına!

ÖLÜMDE MAHİR OLAN

Mahirimdir ölmekle

Laf olsun diye denmez böyle

7’den 70’e gelenektir ülkemde!

***

Bedenine

Yaşından çok kurşun sıkılan

Uğur Kaymaz mı?

***

Sonsuza dek ufkumuzda

Kapanmayan gözleriyle

Ceylan Önkol mu?

***

Yasin Börü’yü, benlerinden tanıyor annesi

Ah, gözün çıksın zulüm!

Birbirine kırdırıyor kardeşleri!

***

Karadeniz’in ölümsüz masumiyeti

Kuytuluklarda katledilen

Eren Bülbül mü?

***

Gözlerimizde çağlayan

 İnleyen kemanı yurdumuzun

Deniz Poyraz mı?

Kameralar önünde

Çıplak sırtından vurulan

Kemal Kurkut mu?

Fatma Elarslan, 13 yaşındaydı daha

Yerde paramparça bir süt kuzusu

Yanına bırakılmış, upuzun bir silahla!

***

Kapkara kaşları

Ruhumuzu kanatlandıran gülüşüyle

Berkin Elvan mı?

***

Babasıyla yan yana

Ankara Garı’nda

Küçücük bedeniyle Veysel Atılgan mı?

***

Kurşuna dizilen Dedeoğlu ailesi mi?

Göz göre göre katledilen Şenyaşarlar mı?

Newala Kasaba mı?

Maraş mı?

Roboski mi?

Tarih boyu kıyımlar, katliamlar

Dicle ve Fırat’ı köpürten kanlarımız mı?

Dört bir yanda sömürgenler

Ah, ya uşak ruhlu olacaksın!

Ya ölüme alışkın!

“Annemi panzer ezdi!

Rica etsem

Şiirini yazar mısınız?’’

Telefondaki adam ağlamaklıydı

Ben şu anda ölüyorum desem

Kardeşim bana inanır mıydı?

***

Bir makine olsaydı da

Hayatımı, film şeridi gibi

Geriye sarsaydı

Ah, gamalı eylül!

Ve yok edilen gençliğim!

 Ardımda gölgeler ve çaresizliğim

Yasaklı günlerim

Aç günlerim

Vurulduğum anlar yeniden

Aşklarda

Dostluklarda

Yasaklarda

Şiirlerim tanıktır!

Öldürüldüğüm her ana!

***

Aşk dediğin zaten en kıyıcı devletlin

Beklenmez ve amansız

Yerlere serildiğin

Darbeler darbeler üstüne

Arkadaşlıklar yanardöner

Mertliğini yitirmektense

Öl kardeşim, öl geber!

***

Koyu bir hüzün basmış yüreğimi!

Hiç olmazsa

Evimde ölüyorum şimdi!

NİSAN 2022

AYDIN ALP / ŞİİR GERİLLASI J&J ARALIK 2023

İnsanlar sadece eceliyle ölmeli! Hiçbir canlıya kıyılmamalı! Bu şiddet sarmalından, bu kötülük tünelinden bir an evvel çıkmalıyız! Toplum olarak içimiz karardı, cinnetin eşiğindeyiz. Anaokulunda başlayarak “SEVGİ”, ders olarak okutulmalı. Ama bu koşullarda bütün dersler SEVGİ olsa kâr etmez! Memleketi avuçları içine alan bu nobran zihniyetle söz konusu bile değil! Hem önce insanların karnı tok, sırtı pek olmalı ve gelecek kaygısı yaşamamalılar!

Ah, seni besleyen damarların kurusun zulüm! “Çocuklar öldürülmesin/ Şeker de yiyebilsinler!”