1974 Ceylanpınar doğumlu. Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı mezunu. Sonrasında Mersin Üniversitesi Radyo Televizyon ve Sinema bölümünü bitirdi. Eğitimciliğini sürdüren şairimizin on parmağında on marifet: Türkçe öğretmenliği, radyo ve televizyon programcılığı, gazetecilik, sinema sanatı üzerine dersler… Objektif ve Katılım adlı yerel gazeteler çıkardı. Edebiyat dergilerinde şiirleri yayımlanıyor. Diyarbakır’da çıkan yerel gazetelerde yazıları yayımlanıyor. Senaryo üzerine Kürtçe yazdığı kitabı basımda olan şairimizin yayımlanmış iki şiir kitabı var: İlk kitap 2007 yılında Etki/ Dize Yayınları’nda basılmış: “cebimdeki çakıl taşları”, ikinci kitap 2019 yılında klaros yayınları ürünü “YASAKTIR BU AŞKTAN ÇIKMAK”
Uğraşı sanat, edebiyat ve özellikle de şiir olan şairimizi; her kitabından bir şiiriyle selamlıyorum.
CEMRELER DÜŞÜNCE
İlk cemre yüzüme düştüğümde anladım
Suların azizliğini ve yâr olmadığını serçelere
Toprağın değişen rengine
Ve dağların insanları neden çektiğine dair
Varsayımların elbette artık önemi olmayacaktı
Her akşam düş emzirdiğim toprak
Çıldırtıcı bir hazla sarıldığım gökyüzü
Dişlerimi kamaştıran çağla
Bilmeyecekti yaprak döktüğümü
Şimdi avurtları çökmüş bir çocukluğun içinden
Kıvılcımlarla tutuşan yalnızlıklarım var
Oyun parklarında ısmarladığım dostluklarım
Sokaklara adını verdiğim aşklarım
Kaç kezdir saçlarımdaki akları ayıklıyorum
En sinsi gülüşümle bakıyorum aynalara
Uzun kavgalara saklıyorum kendimi
Gecikmiş yolculuklara, uyuşmuş itiraflara
Sesimi bileyerek korkunç uzaklıklara
Kutsal suçlarım da var ayan beyan işlediğim
Onlardan söz etmeyi unutur muyum sandınız
Mesela rüzgârda yürümek, ülkemi fısıldamak kuşlara
Güzel bir kızın avuçlarını kaşımak
Ya da yüreğimi dağıtmak bulvarlara
Son cemre düştüğünde anladım
Aşkın çelik bir tırpan gibi acı verdiğini
Ve göğsümdeki muskanın beni korumaya yetmeyeceğini
İşte tevekkül ediyorum şiire
İşte tevekkül ediyorum şiire
İşte tevekkül ediyorum şiire
a.rahim/cebimdeki çakıl taşları
Kara, kapkara düzende ve bu zifiri karanlıklarda her şiir, birer meşaledir. Şairleri ve geleceğe ışık tutan şiirleri seviyorum. Bundan ötürü bu karanlık dönemde elinde meşaleler, pardon, şiir kitapları taşıyan insanları ayrı seviyorum.
Dağılmak makamından geliyorum tanrım
Hem ozan hem dengbêj
Hem yılmaz hem güney
Hem Kürtçe hem Türkçe
Damarı çatlak bir ahşap gibi
Suları kurak bir kaynak gibi
Dağılmak makamından
Başkasının ateşinde yanmak gibi
Kavruluyor doksan dokuz zerrem
Aşkınla bir külhan gibi
A.RAHİM KILIÇ/YASAKTIR BU AŞKTAN ÇIKMAK
Bir başka yazıda bir başka şairle buluşmak dileğiyle… AYDIN ALP
